Mobiel groter en anders dan vast

Het meest veelzeggende cijfer over mobiel internet is misschien wel 2014. Dan zal er meer via mobiel internet geïnternet worden dan via vaste lijnen. Dat klinkt nog ver weg, maar als je in de sport werkt dan is 2014 een volgend WK (hockey) of Olympische Spelen (Sochi). Het is nog niet eens een nieuw stadion (Kuip). In 2011 wordt voor Nederland al verwacht dat meer dan de helft van de mobieltjes een smartphone is. En over dat andere toverwoord gesproken: sociaal media gebruikers zijn al flink mobiel: bij Twitter en Facebook vindt meer dan 30% van het gebruik al via de mobiel plaats.

Mensen die via mobiel Twitteren of Facebooken zijn ook veel actiever dan hun desktop of laptop collega's. Dat geldt voor sociaal networks, maar ook voor nieuwsgebruik of voor je bankzaken. Mobiel gebruik is anders dan vast gebruik: vaker en korter. Maar vooral contextafhankelijk en persoonlijk. Het eerste betekent dat de situatie waarin je zit bepaalt wat en hoe je het internet gebruikt (wachten op de trein betekent video kijken of NS reisplanner bezoeken). Het tweede betekent dat hij gebruik van de mobiel geheel op jou als persoon is afgestemd (denk aan alle apps op een iPhone). En heel belangrijk voor de sport: mobiel is bijna altijd realtime. Je volgt de wereld (of legt de wereld vast) zoals die nù gebeurt.

Alles wordt mobiel in de sport

40 apps zijn er aangemeld voor de eerste NL Sport App-Awards. Dat is bemoedigend veel. Apps zijn het huidige gezicht van de mobiele revolutie en zeker in de sport levert dat pareltjes op. De apps die inzichtelijk maken hoe goed je bezig bent zoals Runkeeper, 100 pushups, vormen een voorhoede van de zoektocht naar de quantified self. De informatieve apps geven het tweede scherm voor het eerst echt betekenis, zowel op pad, in het stadion als voor de TV of op het fanfeest. Maar mobiel wordt veel groter dan de apps die we nu zien. Mobiel wordt je gids in het stadion, je betaalmiddel bij je club, coach tijdens het sporten, je gezondheidsadviseur voor eten en drinken, je winkel voor merchandise, je programmaboekje bij de wedstrijd, je sociale cement voor het delen van foto's en video's, je klaagmuur over het slechtpresterende team, je buddy finder in een vreemde stad, je kortingscoupon voor leegstaande stoelen in het stadion, je scherm voor instant replays van goals, je goal line technogy, je lijntje met je sporthelden, je logboek van al je trainingen en routes, je stempelkaart van stadions waar je bent geweest, je handtekeningenboekje, je clubpas en ID-kaart, je thermometer, hoogtemeter, hartslagmeter, je weersvoorspeller, lawinewaarschuwer, …

Maar wordt de sport wel mobiel?

De vraag stellen is hem beantwoorden. Behalve de 40 genomineerde apps en enkele kleine initiatieven wordt de sport maar niet mobiel in Nederland. Dat is nu nog niet zo erg. Het is geen vijf voor twaalf, maar half twaalf. Dus we hebben nog even. Maar er moeten wel een aantal bottlenecks aangepakt worden, zoals het probleem van geen bereik in grote stadions en bij grote evenementen. Daarnaast zullen alle plannen voor nieuwe evenementen, nieuwe infrastructuur en nieuwe technologie een mobiele component moeten hebben. Zoals de Eric Schmidt van Google al enkele jaren zegt: mobile first. Alle plannen hebben een mobiele component of zijn geheel mobiel. Dat lijkt me ook het devies voor de sport in Nederland. En dan gaat het niet alleen over de media ambitie van het Olympisch Plan 2028, maar over alle ambities. En dan gaat het niet alleen over een mobiele versie van hockey.nl maar een compleet mobiel WK straks in Den Haag. Hockey lijkt me een mooie testcase met een WK in het jaar dat het mobiel internet groter zal zijn dan het vaste internet.