In mijn vorige blog had ik het over de nadelen van de verschillende chips die het bedrijf MyLaps/Champion Chip gebruikt. Na het plaatsen van de blog werd ik door Gijsbregt Brouwer gewezen op een eerdere blog van hem. Hierin vraagt hij zich o.a. af of de toekomst niet bij zelf meegebrachte (BYO) devices ligt. Daarnaast heeft hij in een reactie aangegeven dat er inmiddels een aantal concurrenten (b.v. een RFID chip in je startnummer zoals bij Racetimer of in een single-use tag zoals bij Chrono Track) op de markt zijn die het monopolie dat Champion Chip had bedreigen. Hier zal ik aan beide refereren als ik het over ‘de chip’ heb. Beide zaken zullen in deze vervolgblog behandeld worden.
Concurrentie
Wat betreft de concurrenten denk ik dat het voor organisaties financieel en organisatorisch veel aantrekkelijker is om met die bedrijven in zee te gaan. Het is goedkoper en levert ze aanmerkelijk minder werk op. Denk maar eens aan alle huurchips die aan atleten moeten worden uitgedeeld en die ook weer moeten worden ingenomen. En vervolgens de moeite die gedaan moet worden om de chips die vergeten zijn als nog terug te krijgen, of het verschuldigde bedrag bij de sporter te innen. De wielerunie heeft dit overigens opgelost door al zijn leden met een wedstrijdlicentie te verplichten een chip aan te schaffen, die door organisatoren van wedstrijden vanaf een bepaald niveau ook verplicht moeten worden gebruikt.
Wegwerpchip
Dan is een eenmalige te gebruiken RFID chip (inkoop kosten heb ik mij laten vertellen onder de €0,10) voor organisatoren een aantrekkelijk alternatief. Als ik als organisator van een groot evenement alleen aan mijn eigen belang zou moeten denken dat wist ik het wel. Maar een organisator heeft, zoals iedere producent van een dienst, ook te maken met afnemers van die dienst. En als afnemer heb ik om twee redenen een voorkeur voor de chip. De chip mij de mogelijkheid om makkelijker online al mijn sportresultaten overzichtelijk bij een te brengen. Dit zou nog aantrekkelijker worden als er inderdaad één chip voor alle duursporten komt. De concurrenten zouden dit kunnen beantwoorden door de consument een aanbieding te doen om grote aantallen losse nummers of tags te laten kopen die dan één persoon zijn gekoppeld. Daarnaast hebben veel duursporters al een Chip en zijn ze gehecht en gewend geraakt daaraan. Het tweede wat Gijsbregt inbrengt is dat tijdsregistratie vanuit de organisator mogelijkerwijs helemaal zou kunnen verdwijnen als de trend met Smartphones zich doorzet. Ik zie zeker een nog grotere toekomst voor Smartphones en GPS-systemen (hierna te noemen ‘devices’) binnen de sport, maar ik denk dat deze apparaten vooral in trainingen worden gebruikt en niet in wedstrijden c.q. sportevenementen. De devices hebben een aantal nadelen waardoor ze (nog) niet breed inzetbaar zijn. Ten eerste werken de devices met GPS, een mooi systeem maar niet overal te ontvangen. Hierdoor zijn ze ongeschikt voor gebruik op b.v. semi-overdekte schaatsbanen en bij andere indoor activiteiten. En indoor-activiteiten heb je ook in duursport evenementen, wat dacht je van de IJ-tunnel in het parcours van de Dam tot Dam loop, daar doet de GPS het niet. Sommige devices trekken dan een loodrechte lijn door naar het volgende punt waar ze het signaal oppikken, anderen nemen dat stuk gewoon niet mee. Dit gebeurde vorig jaar bij de Letterenloop in Haarlem. Deze loop start op de ijsbaan van Haarlem, veel lopers met GPS gaven na afloop aan dat het geen 10 kilometer was. Bij uitlezen thuis bleek dat de hele ronde op de ijsbaan over het hoofd was gezien (zie figuur hieronder). Een van de voordelen van de Pro Chip is, is dat hij te gebruiken is op alle ijsbanen van Nederland, in Nederland een niet onbelangrijk gegeven.
Waterbestendig
Ten tweede zijn lang niet alle devices waterdicht, waardoor ze niet te gebruiken zijn door zwemmers en triatleten tijdens hun wedstrijden. MyLaps heeft inmiddels zijn systeem ook al in een aantal zwembaden neergezet zodat ook de recreatieve zwemmer na afloop kan zien hoeveel en hoe hard hij gezwommen heeft.
Tot slot is het voor een groot aantal lopers al gebruikelijk dat ze hun device meenemen naar sportwedstrijden, maar daar gaat nog al eens wat mis. Iphones zijn bekende batterij vreters, en zelf heb ik al een aantal keer aan de start gestaan met een Garmin met lege batterij. En wat dan, kom ik dan niet in de uitslag, hoe wordt mijn tijd dan geregistreerd? En dan heb ik een device met volle batterij, vergeet ik in de stress op start te drukken of botst iemand halverwege de loop tegen mij op en drukt zonder dat ik het in de gaten heb op mijn stop knop. Of je stapt na het zwemonderdeel uit het water en dan blijkt de klap die je kreeg je horloge te hebben geraakt die nu op de bodem van de Noordzee ligt (allemaal zelf ervaren).
Tussentijden
En als ik mijn tussentijden wil weten? In GPS devices kan je dat nu al aangeven dat je die om de zo veel kilomter wilt hebben opgenomen, op de apps op de Iphone die ik ken kan dat nu nog niet (ik verwacht wel dat dat snel zal komen). Maar dan moet de GPS registratie wel nauwkeurig zijn. En als het is voor multi-duuursporters (triatleten, biatleten, duatleten) vaak heel prettig om de wisseltijden te weten. Dit is met een aantal meetpunten met de chips heel gemakkelijk te regelen. Als je daar als sporter zelf aan moet denken dan is de kans op vergeten, of tijdverlies door er wel steeds aan te denken, groot.
Nog niet
Kortom, ik voorzie in de komende jaren niet dat de tijdregistratie tijdens evenementen (nog niet) zal gebeuren door BYO devices. Wel zullen deze devices steeds meer gaan bieden aan de sporter. Voor wat betreft de strijd tussen de Champion Chip en zijn concurrenten ben ik benieuwd wie van de twee gaat winnen. Zoals aangegeven kunnen beiden nog verbeteringen aanbrengen waardoor hun belevingswaarde gaat toenemen. Belangrijk daarbij zal denk ik worden wie de beste partners aan zich kan binden en daarmee emotie kan bieden aan de sporter.
