Een paar jaar ging het in het zwemmen alleen maar over wie het snelste zwempak had. Maar na het verbod van 1-1-2010 op de polyurethaan pakken, waarbij we allemaal weer gewoon in een zwembroek of badpak van textiel moeten zwemmen, ging het er gewoon weer wie het snelste zwemt, in plaats van wat. Even leek het daarmee dat technologie weer naar de achtergrond ging, in een sport waar technologie nooit zo’n heel grote rol heeft gespeeld. Immers, zwemmen is een sport waarbij de menselijke prestatie wel heel erg centraal staat, doordat er van attributen en hulpmiddelen nauwelijks sprake is (zeker na het reguleren van de zwempakken). Maar de laatste tijd zie je dat de techniek toch echt niet stilstaat en zich richt op andere mogelijkheden. Naast het zwempak draagt een zwemmer in het algemeen nog een zwembril en een badmuts en daar blijkt toch meer mee te kunnen dan je denkt. (In de jaren 90 was er even een badpak met geïntegreerde badmuts en daarnaast een badmuts met geïntegreerd zwembrilletje. Goed voor de stroomlijn, maar het werkte toch niet echt en beiden verdwenen weer snel.)
Innovatie
Eerder dit jaar schreef ik in in mijn blog al over enkele technologische ontwikkelingen en werd ik in de reacties gewezen op andere. Maikel Waardenburg schreef over het zwembad van de toekomst, met misschien juist zo min mogelijk technische snufjes, maar wel heel slim gebruik makend van de stand van de techniek om een bad exploitabel te maken. Madelon Gravesteijn-Baans schreef over de Swimsense. Het was echter een nogal groot apparaat en Madelon vroeg om integratie in andere systemen. Aan de vraag lijkt nu (deels) tegemoet gekomen te zijn door de introductie van een slimme zwembril!
Slimme zwembril
Op hollandswimming.com las ik over een nieuwe zwembril met sensoren die de slagfrequentie kunnen meten. Innosportlab, een initiatief van NOC*NSF en TNO, heeft deze bril ontwikkeld. Ik kom zelf nog uit het tijdperk dat de trainer langs de kant de slagen moest tellen en op zijn stopwatch daar al een (relatief gezien dan) heel handig tooltje voor had, zodat hij maar 3 slagen hoefde te tellen in plaats van een hele minuut. Aan het eind van de baan kon hij dan zeggen wat de frequentie was en met die info kon je dan al dan niet in de volgende baan je frequentie aanpassen.Slagfrequentie is een cruciale factor in het zwemmen. Immers: slagfrequentie x slaglengte = snelheid. Je kan maar op twee manieren harder gaan zwemmen, door een langere slag of een hogere frequentie. En het lastige is dat verhoging van het ene meestal direct tot een verlaging van de andere factor leidt. Snelheid (afstand/tijd) was altijd al relatief eenvoudig te meten en nu dus ook frequentie en daarmee per saldo ook slaglengte.
De slagfrequentie wordt real time weergegeven op de laptop of smart phone van de trainer. Via een andere technologische ontwikkeling, het oortje (dat lijkt simpel, maar waterdicht en vooral verstaanbaar tijdens het zwemmen is nog niet zou eenvoudig) kan de trainer de zwemmer direct feedback geven. Het doel van het InnoSportNL project is het uiteindelijk samenbrengen van alle zwemdata (denk nog aan hartslag; beeld; waterstromen) op één punt, waarmee aan de roep om integratie van de technische middelen gehoor wordt gegeven.
Patrick Pearson
Zwemtrainer Patrick Pearson is nauw betrokken bij de ontwikkeling van de bril en denkt dat de de slagfrequentiemeter is ‘stand-alone’ ook al een handig instrument kan zijn voor zwemmers. Ik heb nog geen topzwemmers gesproken maar ben benieuwd naar hun ervaringen. Verdwijnt deze bril in dezelfde la als de zwembrilbadmuts, of blijkt het een handige gadget voor de fanatieke banenzwemmer en aanstormende triatleet?
