Grof taalgebruik, uitdagen voor een knokpartij en misselijkmakende opmerkingen.. Hoewel we normaal gesproken vol lof zijn over de mogelijkheden van Twitter voor een betere connectie met de fans en personal branding, is er ook een keerzijde van de medaille. Of zoals Cruijff zegt: “Elk voordeel heeft een nadeel.” Is het voor sommige topsporters beter om te stoppen met Twitter? Een aantal dieptepunten uit de Twitter-carrière van bekende topsporters op een rij.
Inmiddels is de sportwereld al een aantal Twitter-schandalen rijk. Wayne Rooney daagt een fan via Twitter uit om te vechten, Ryan Giggs klaagt Twitter aan na het bekendmaken van een mogelijke affaire en nu Rio Ferdinand die via Twitter (Direct Messages) een journalist uitscheldt. Maar ook in Nederland kennen we allemaal de tweet van Gregory van der Wiel die een concert boven een interland verkoos en dit via een onschuldige foto met de wereld deelde. Het zijn stuk voor stuk tweets die vragen om problemen. In Amerika kreeg catcher Josh Thole op Twitter problemen nadat hij een (aantal) slechte wedstrijden speelde. Fans belaagde hem via Twitter met een groot aantal mentions waarop hij gedesillusioneerd besloot te stoppen met Twitter.
“I thought this was supposed to be fun, they’re ruthless on there.” - Josh Thole, Mets Catcher
Zijn topsporters zo naïef? Waar trekken we de lijn? Moeten we sommige topsporters verbieden gebruik te maken van Twitter? Moet Social Media (en dan met name Twitter) alleen worden gebruikt in een controleerbare omgeving, lees clubniveau?
Nee absoluut niet. Belangrijk is het anonieme karakter van Twitter. Dit verlaagt de drempel tot negatieve en extravagante opmerkingen enorm. Dergelijke voorvallen zijn niet te vermijden. ze tonen juist het belang van social-media training aan. Als topsporter (en vooral als voetballer) krijg je in het stadion allerlei opmerkingen naar je hoofd geslingerd. Je bent je er als topsporter van bewust dat je bij een corner aan de kant van de tegenpartij geen liefkozende opmerkingen te horen krijgt. Toch neem je de corner, je hoort de opmerkingen en je weet ermee om te gaan. Je besteed er geen aandacht aan, je weet wel beter. Je bewust zijn van de situatie en de gevolgen bij een reactie. En zo is het ook met Twitter."His Ryder Cup team-mate Graeme McDowell has taken to ‘naming and shaming’ those who post abuse by retweeting the abusive ones and highlighting the problem. He stated “its 98% support and 2% nastiness. Every now and again I re-tweet to show how nasty people can be.”
Zijn alle volgers zo?
Het gros van de fans/volgers (98%) zijn personen die je enkel volgen om te kijken wat een topsporter door de dag heen doet. Ze RT-en een enkele keer je berichten, maar zijn vooral benieuwd naar je dagelijkse bezigheden. Zo werd bijvoorbeeld het tandartsbezoekje van Demy de Zeeuw groot nieuws. Een kleine groep (2%) zijn personen die zorgen voor rottigheid, vergelijkbaar met het vak bij de cornervlag. Om deze groep niet de overhand (in aandacht) te laten krijgen is het belangrijk dat topsporters zich bewust zijn van de impact die social media (in dit geval Twitter) heeft. Duik je als voetballer het vak in om na herhadelijke opmerkingen verhaal te halen? Één enkele tweet (maar ook Direct Message) naar wie dan ook kan zomaar wereldnieuws worden. Onthou daarom als topsporter: “Share the positive ignore the negative.” It's that simple.
