Normaal gesproken, als iemand het in het kader van sport over belasting heeft, dan bedoelt hij of zij de belasting op het lichaam. Al dan niet veroorzaakt door een combinatie van of te weinig rust of te veel inspanning. Zo ook ikzelf, die laatst van de fysiotherapeut te horen kreeg dat ik mijn meniscus - nu het seizoen voorbij is - toch maar even zo min mogelijk moet belasten. Maar goed, deze (over)belasting kreeg de afgelopen weken een heel andere betekenis. Het nieuwe kabinet is namelijk voornemens om het btw-tarief van een aantal producten en diensten te verhogen van 9 naar 21 procent.
Nu zal ook dat je weinig tot niets interesseren, daar waar ik niet verwacht dat Prinsjesdag net als het EK voetbal massaal op groot scherm gevolgd wordt en de Miljoenennota uitgebreid voor- en na beschouwd wordt, of je moet fiscalist zijn. Waar ik naartoe wil is het gevolg van de keuze om de belasting te verhogen. Dit heeft opnieuw geen direct effect op ons lichaam, maar wel op ons fitnessabonnement, op de sponsorgelden die onze sportbond ontvangt en op de seizoenkaart van onze favoriete club. Door de beoogde verhoging van het btw-tarief gaan we hier binnenkort namelijk allemaal fors meer voor betalen.
En dat terwijl het alom bekend is dat sporten lang niet voor iedereen (financieel) bereikbaar is en menig fonds hier verandering in probeert te brengen. Met dit besluit wordt dat voor sommigen van ons nóg moeilijker. Een simpele rekensom leert dat je fitnessabonnement, mocht je lid zijn bij de grootste keten, zo’n 3 euro per maand duurder wordt. Dat is op jaarbasis al snel 36 euro extra. Een prijsverhoging die, niet zoals die ten tijde van inflatie aan ons werd doorbelast zodat het bedrijfsleven hun marges en winsten kon behouden (of zelfs zag toenemen), enkel en alleen ten goede komt van de staatskas.
Nou is dat op zich geen probleem, omdat er vervolgens goede dingen mee gefinancierd kunnen worden. Echter is de sport zelf er daar vaak niet één van. Kortom, het feit dat jij en ik meer moeten betalen om onszelf fit te houden vloeit niet terug naar diezelfde sector: de sport. In plaats daarvan gaat het op aan andere, hopelijke heel nobele doelen zoals de zorg en het onderwijs. Wie daar voor op draait en de portemonnee moet trekken? Juist, degene die gezondheid het hoogst in het vaandel hebben staan. Net als de discussie ten aanzien van het btw-tarief op groente en fruit lijkt ook nu te gaan gelden dat ‘goed’ gedrag wordt afgestraft en ‘slecht’ gedrag financieel gezien meer loont.
Niet alleen het beoefenen van sport bij een commerciële aanbieder, zoals sportscholen, maar ook de populaire padelbanen en de zwemlessen die je inmiddels zelf moet inkopen worden (weer) duurder. Datzelfde geldt vanaf 2026 ook voor het wedstrijdkaartje om er in je vrije tijd op uit te kunnen gaan. Samen naar sport kijken, ontspannen, je favoriete club aanmoedigen of je zoon of dochter hun helden laten bewonderen en zo de jeugd inspireren om zelf te gaan sporten; ook die kosten gaan fors omhoog en worden zo dus onbereikbaar voor een deel van Nederland. De kloof tussen arm en rijk wordt weer groter, want ook sport wordt een luxeproduct.
"De kloof tussen arm en rijk wordt weer groter, want ook sport wordt een luxeproduct"
Net als je denkt alles gehad te hebben, van je energierekening tot aan je boodschappen en nu dus de sport, wordt er overigens nog iets duurder door een nieuw btw-tarief: gokken. Terecht, zul je denken. We zien alleen één belangrijk detail over het hoofd. Wie is namelijk de grootste sponsor van de sport? Precies. Je kunt er heel veel van vinden. Kansspelaanbieders die de sport sponsoren, maar dan vergeet je gemakshalve de vele Russische, Chinese en Arabische geldverstrekkers die op allerlei shirts en boardings pronken. Ook zij zijn niet roomser dan de Paus. Bovendien is dat een hele andere discussie, waar ik graag van wegblijf.
Waar het in de praktijk op neerkomt, is dat partijen zoals de Nederlandse Loterij minder geld over houden om aan de sport te kunnen schenken als het btw-tarief hoger wordt (en zij hun prijzen op hetzelfde niveau willen houden). Zo creëert het kabinet dus de ‘perfecte storm’, die voor ons als sportliefhebbers wel eens heel erg slecht uit kan pakken. Belasting betalen we met een reden, maar 12 procentpunt meer belasting op een gezond en bewezen duurzaam product voelt als een hele foute, maar bovenal domme keuze. Ik hoop dan ook dat de aanstaande coalitie zich beseft wat zij hiermee in gang zetten. Het wordt (nog) duurder om te fitnessen, de ‘sport’ die door 2,8 miljoen Nederlanders wordt beoefend en naast hardlopen veelvuldig wordt gebruikt om af te vallen. Dit kost je niet alleen veel moeite, maar in de toekomst ook veel geld. En waarom? Omdat de regering heeft besloten er meer belasting op te willen heffen.
De vraag is of sporten, van beoefenen tot bezoeken, wel betaalbaar blijft. Of is er zometeen sprake van overbelasting en moeten we ons niet minder, maar juist meer inspannen om dit tegen te gaan? Ik denk dat we allemaal onze vraagtekens zetten bij het beleid en de aandacht die sport krijgt, maar één ding is zeker: met dergelijke maatregelen gaat de sport in Nederland en daarmee – indirect – ook de bewegingsarmoede omhoog. Daar durf ik een wedje van 21% op te leggen. Ik maak mij dan ook zorgen dat hetgeen wij een warm hart toe dragen, als liefhebber maar ook als rechtenhouder of sponsor, voor een hele grote uitdaging komt te staan.
"Met dergelijke maatregelen gaat de sport in Nederland en daarmee – indirect – ook de bewegingsarmoede omhoog. Daar durf ik een wedje van 21% op te leggen"
Laten we dan ook hopen dat onze gloednieuwe premier luistert zoals ik naar mijn fysiotherapeut luister en besluit om niet méér, maar minder te belasten, dan kan zowel mijn knie als de sportdeelname in Nederland er ook na de zomer (die bol staat van de prachtige sportevenementen) weer volop tegenaan!
Credits headerafbeelding: Shutterstock