Draagvlak vinden

“Wij vinden dat het meer verdient”, zegt Kersten. Daarom besloot hij serieus werk te maken van een mogelijk gecombineerd event, wat meer aandacht kan genereren. Met dat idee stapte Kersten naar Raymond Blondel, voorzitter van het Nederlands Paralympisch Comité (NPC) en Ralf van der Rijst, prestatiemanager Paralympisch bij NOC*NSF. Het plan voor een multisport event in 2023 werd positief ontvangen, maar bij NOC*NSF proefden ze nog de bittere nasmaak van de Europese Spelen. Draagvlak vinden voor het plan was daarom een belangrijke eerste opdracht voor Kersten. Daarin trok hij samen op met NOC*NSF en werden steeds meer experts van bonden, het ministerie van VWS en de media betrokken. “Het laatste wat wij wilden is dat het ons evenement wordt. Iedereen moet zich eigenaar voelen van dit evenement.”

Contentluwe periode

In die expertsessies werden al veel details uitgewerkt voor het event. Zo werd al gesproken over de periode waarin het georganiseerd moet worden. “Het moet een evenement van twee weken worden in augustus. Experts uit de media gaven al aan dat je dit in een contentluwe periode moet organiseren, want als je dit in juni of juli doet dan heb je in de media te veel concurrentie van andere grote sportevenementen als Wimbledon en de Tour.”

De stap van de Nederlandse sportbonden naar de internationale sportfederaties leek een grote sprong, maar Kersten ontving louter positieve reacties op de Nederlandse plannen.

Kersten merkte dat de federaties graag willen aanhaken omdat ze vertrouwen hebben in de kwaliteit van de plannen. Bij de beoordeling daarvan zag Kersen een duidelijk verschil tussen valide en parasport. “Bij valide sport heb je het snel over marketingrechten, fees et cetera. Dat speelt bij parasport ook wel, maar de eerste vraag die zij stellen: is het wel goed geregeld en is die bus er wel om ons van het vliegveld te halen? Dat geeft ook aan welke deuken zij in het verleden hebben opgelopen bij evenementen.”

Langetermijnvisie

In de plannen heeft Kersten behalve als uitgangspunt de locatie (een A-stad in Nederland) ook een langetermijnvisie opgenomen. “Wij geloven erin dat we dit vier jaar later weer kunnen doen en die kennis die we hebben opgebouwd nemen we dan mee naar een volgende Europese stad. Dat wekt vertrouwen bij die internationale federaties.” Het deel media-aandacht heeft Kersten ook al gedekt door gesprekken met de directie van de NOS. “Zij vinden dit ook fantastisch en hebben ons reeds gepitcht bij de European Broadcast Union (EBU) om het Europees uitgezonden te krijgen. Dat is al honderd keer meer dan die sporten ooit hebben gehad qua media-aandacht. Dat komt omdat we het bundelen.”

Door corona leken de mooie plannen stil te vallen, totdat Kersten in augustus een telefoontje kreeg vanuit het ministerie van VWS met de vraag of hij zijn plannen voor de directie Sport nog eens wilde presenteren. Vanaf dat moment kwam alles in een stroomversnelling. Een uitgebreide presentatie voor de board van het Europees Paralympisch Comité (EPC) resulteerde zelfs in een brief waarin zij het evenement willen ondersteunen en het predicaat van ‘regional games’ willen meegeven. Dat zou het voor bepaalde sporten, zoals rolstoeltennis, mogelijk maken om van de Europese Paralympische Spelen een belangrijk kwalificatiemoment richting de Paralympische Spelen te maken.

Economische impact

De kosten van het evenement schat Kersten nu op 25 tot 30 miljoen euro. Gesprekken met grote internationale bedrijven voor sponsoring worden al gevoerd. “Je komt dan met een parasport event natuurlijk veel sneller op het vlak van MVO te praten. Inclusiviteit is daar een mooi thema voor.” De economische impact van het Europese event moet volgens Kersten ook niet worden onderschat. “We praten over 1500 atleten, die ook lang hier moeten verblijven. Als er internationale media bij is wordt het natuurlijk nog interessanter.”

Kersten verwacht voor de zomer duidelijkheid te hebben of de Europese Paralympische Spelen van 2023 door kunnen gaan. “Ik heb er goede hoop op dat dit gaat lukken. Dat zou mooi zijn, ook voor Nederland.” De onderlinge samenwerking met NOC*NSF, de bonden en VWS verloopt in ieder geval al soepel, merkt hij op. “Ik hoorde laatst een tegeltjeswijsheid: ‘als je alleen met winnaars werkt dan kun je niet verliezen’. Ik heb wel het idee dat we nu alleen maar winnaars hebben.”