Wielerkoersen, net onder het niveau van de WorldTour, zijn toegankelijk en gratis maar het merendeel vecht om te overleven door het wegblijven van (jong) publiek en sponsoren. Ik zie een aantal ingrediënten die deze koersen gezonder kunnen maken. Eerder in het eerste deel publiek en organisatie. Nu in het tweede deel innovatie, maatschappelijk verantwoord en content.
Innovatie
Volgens mij kan ook de WPC haar koersmix nog uitbreiden waardoor bekendheid en stabiliteit toenemen. Ik zou de organisatie dan ook uitdagen om van andere ‘succesformules’ te leren.
In eigen land kan men bijvoorbeeld kijken naar de Dutch Food Valley Classic (DFVC). Deze wedstrijd trekt met een ‘klimkoers’ en toertocht voor recreanten veel actieve fietsers die interessant zijn voor sponsoren, als inkomstenbron en als publiek dat voor de ‘blijft hangen’. Daarnaast innoveert men er bij deze organisatie lustig op los om als koers ‘meer van deze tijd te worden’. Deze innovaties gaan van minder renners per ploeg (moeilijker de koers te controleren) en een kortere koers (minder afwachten) tot camera’s op de fiets (beelden vanuit gezichtsveld renner), een primetime start en finish en een veiliger parkoers. Innovatie als middel om de koers aantrekkelijker en toegankelijker te maken maar ook als onderscheidende factor en kernwaarde van de koers. Men trekt hiermee sponsoren aan die zich als innovatief willen profileren. Daarnaast valt de DFVC op doordat ze proberen iets terug te geven aan de gemeenschap. De organisatie is in gesprek met scholen om fietsinstructie en proeflessen te geven.
Maatschappelijk verantwoord en Content
Aandacht voor de gemeenschap is iets wat we in het verre buitenland al een tijdje af hadden kunnen kijken. In nieuwe wielerlanden als Amerika en Australië kennen ze een andere benadering om een wielerkoers aan de man te brengen. In die landen kijken ze veel meer naar andere sporten en naar de gemeenschap die pas net met fietsen in aanraking komt. De wedstrijd is in die landen meer een middel dan een doel. Van deze onconventionele aanpak is veel te leren voor instabiele Europese organisatoren. Ik zou alle organisatoren aanraden eens te gaan kijken bij de Tour of California. Deze ronde (in handen van AEG) trekt in elke stad rijen dik publiek dat zich voor en na de actie vermaakt met fietsgerelateerde activiteiten.
Verder vragen ze nadrukkelijk aandacht voor drie goede doelen en hebben ze verschillende activaties om die goede doelen zichtbaarheid en inhoud te geven. Ook kent deze koers een sterke online presence met veel eigen (exclusieve) content waardoor volgers van over de hele wereld naar de site en tourtracker komen. Meer dan 1 miljoen unieke bezoekers van de website, 275.000 volgers van de Tourtracker en 803.000 afgeleverde video commercials via de Tourtracker zijn indrukwekkende cijfers voor (potentiële) sponsoren van je evenement. De Tour of California is de laatste jaren dan ook uitgegroeid tot een koers waar sponsoren van teams betalen om mee te mogen doen, waar de Golden Gate bridge voor dichtgaat en waar onder meer Visit California een grote partner is.
Natuurlijk is de blauwdruk van deze koers, die in 200 landen wordt uitgezonden, niet één op één over te nemen voor een één,- of tweedaagse wedstrijd in het kleine en vlakke Nederland. Echter door de koers als middel te zien en dus te investeren in online, side-events en hospitality bouwt men een brede basis waarvan wel degelijk elementen zijn over te nemen.
Klassieker
Met de nodige innovaties, duidelijke kernwaarden, maatschappelijke verantwoordelijkheid, exclusieve content en een sterke online presence (de ASO maakt hier langzaam stapjes) kan de WPC in komende jaren dus nog stabieler en aantrekkelijker worden. Dit zijn investeringen die zich bij anderen reeds terugbetalen. Ik zie de World Ports Classic dan ook absoluut uitgroeien tot een heuse klassieker die je als wielerliefhebber, sponsor en team niet wil missen.
