De wielerklassiekers van het voorjaar zijn achter de rug. Ook de Nederlandse renners lieten op belangrijke momenten, zoals bij de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix, van zich horen. Maar wat nu met Niki Terpstra, Dylan van Baarle en Sebastiaan Langeveld? Wanneer horen we weer van ze? Het wielrennen laat als sport nog enorm veel kansen liggen om de band met haar fans verder uit te diepen en om nieuwe doelgroepen te bereiken. Het is de hoogste tijd om een versnelling hoger te schakelen. De basis van een succesvolle toekomst voor de wielersport, in Nederland en daarbuiten, moet gelegd worden door vernieuwingen op mediagebied.
Waar is Niki nu? Eigenlijk weten we het niet. En we gaan waarschijnlijk pas weer iets van hem zien en horen bij z’n volgende grote prestatie. Dat is jammer. Het wielrennen moet haar helden in de markt zetten op een manier die meer past bij de huidige tijdsgeest. De dag na de overwinningen van Philippe Gilbert of Greg Van Avermaet waren we allemaal voornamelijk aangewezen op het journaal en de kranten om meer over hun heroïsche daden te weten te komen.
Terwijl vele andere sporten via social media al 24/7 content leveren over de strijd die hun helden leveren voor en achter de schermen, blijft het bij wielrennen vaak beperkt tot hier en daar wat korte snackable content. Dat volstaat niet. De echte fans willen stevige maaltijden, en dat niet alleen om de zoveel wedstrijden maar zo goed als elke dag.
"Lange saaie wedstrijden met steeds dezelfde beelden kunnen jonge mensen niet meer boeien"
De wielersport moet zichzelf ook los van de grote momenten, rondes en klassiekers, in de markt zetten en de fans dan bedienen. Op die manier kan de Nederlandse liefhebber het hele jaar door unieke content consumeren van wielerhelden als Tom Dumoulin, Steven Kruijswijk en Bauke Mollema.
In Nederland en België is het wielrennen van oudsher een populaire sport, waarbij vooral de Ronde van Vlaanderen en de Tour de France een garantie zijn voor veel mediabereik. Maar lang niet iedereen is een echte wielerfan. Vandaag de dag is vooral de jongere doelgroep minder te porren voor deze sport. De wielersport heeft natuurlijk een deuk opgelopen door alle dopingschandalen, maar het is te eenvoudig om dat als belangrijkste oorzaak aan te voeren. Lange saaie wedstrijden met steeds dezelfde beelden kunnen jonge mensen niet meer boeien.
Om stappen te maken is het dan ook erg belangrijk dat je als liefhebber real-time kunt inzien wat zich precies afspeelt in een koers. Op hoeveel seconden de achtervolgers zich bevinden is al beschikbaar, maar dat is niet genoeg meer voor fans die steeds meer informatie willen bij hun sportbeleving. Wie zijn die renners? Maken ze wel een kans om, zodra ze de koplopers hebben bijgehaald, de sprint ook te winnen? Hoeveel overwinningen hebben ze al behaald de laatste jaren? Momenteel zijn we afhankelijk van de commentatoren om ons de nodige bijkomende informatie te bezorgen. Ook dat is niet meer van deze tijd.
De vele data die beschikbaar is moet ontsloten worden en tot bij de potentiële fan gebracht worden. Via second screen kan die dan snel alle info opzoeken en dus beter geïnformeerd en meer betrokken de race volgen. Als de fan zijn sport ook via second screen gaat volgen, ligt de weg open voor kansen op het gebied van betting en gaming. De beschikbare data is in handen van de teams zelf, dus wat weerhoudt ze om (al dan niet gezamenlijk) een leuke app te maken om de fans tegemoet te komen?
De fan als regisseur
Wie vandaag de dag wielrennen op televisie bekijkt, doet dat eigenlijk nog steeds op dezelfde manier als twintig jaar geleden. Een wielerwedstrijd wordt nog steeds op een erg traditionele manier uitgezonden. Het is tegenwoordig een open deur intrappen wanneer je zegt dat men moet inzetten op meer beschikbare camerabeelden, maar het klopt wel.
De beelden die we nu te zien krijgen, zijn natuurlijk schitterend en ook de omgeving wordt met spectaculaire helikopter- of dronebeelden prachtig in beeld gebracht. Mooi in het kader van citymarketing voor de betreffende regio, maar is het ook wat de fans willen zien? Want zou het voor die fan niet leuker zijn om op elk moment van de wedstrijd te zien te krijgen waar z’n favoriete renner zich bevindt? Er zijn camera's genoeg langs het parcours. Motoren razen de hele race mee. Waarom mag enkel de regisseur bepalen wat we te zien krijgen? Dat is eigenlijk niet meer van deze tijd.
"Op sommige aspecten is een wielerkoers best te vergelijken met een Formule 1-race"
Wielrennen is net bij uitstek een sport waarbij het mogelijk is om camera’s en GoPro’s te verwerken in fietsframes of te monteren in helmen. Dergelijke unieke beelden zouden de sport veel aantrekkelijker maken. Het is tijd voor een format waarbij de echte fan, tegen extra betaling vanzelfsprekend, zelf kan kiezen op welk moment welke beelden hij te zien krijgt.
Het is de hoogste tijd dat rechtenhouders en verschillende organisatoren overeenkomen en meerdere cameraposities beschikbaar stellen. Andere sporten hebben al bewezen wat het de sport kan opleveren. Financieel dankzij extra inkomsten, maar in eerste instantie vooral ook qua populariteit en imago.
Op sommige aspecten is een wielerkoers best te vergelijken met een Formule 1-race. Daar zien we dat, door de inmenging van Liberty Media Group, dergelijke stappen nu wel gezet worden. Ook de racewereld was terughoudend als het ging om het publiekelijk inzichtelijk maken van de beschikbare data. Men is nu veel opener met het verspreiden van data en statistieken en ook teams zelf worden aangemoedigd unieke content via de owned media te verspreiden. De tv-kijker kon al meeluisteren met de boardradio naar belangrijke gesprekken tussen coureur en teambaas. En iedere auto is uitgerust met een on-board camera die prachtige inhaalacties of spectaculaire crashes in beeld brengt vanuit het oogpunt van de coureur.
Allemaal innovaties die ook het wielrennen goed zouden doen. Chris Froome die bergop achterop een motor knalt, zijn fiets kwijtraakt en vervolgens lopend de klim voortzet. Dit wil je toch ook kunnen zien vanuit het gezichtspunt van de geletruidrager? De technische mogelijkheden zijn er. Het nu aan de wielersport om er werk van te maken.
Deze blog is geschreven met medewerking van René Foolen. René is sinds 2015 docent sportmedia bij SPECO (Fontys Economische Hogeschool Tilburg). Voorheen werkte hij o.a. als medewerker corporate communicatie bij de KNVB en als coördinator marketing & communicatie bij PSV.
