Als een disclaimer bij dit bericht zeg ik er meteen bij dat ik zeventien jaar als communicatie-manager met hem optrok en daarbij zeer onder de indruk raakte van zijn lef en creativiteit.
Arjan Bos leerde het sponsorvak niet van de minste. Vader Ad bestierde met vaderlijke hand de TVM-wielerploeg en als student mocht Arjan al mee naar de grote wielerrondes als perschef en deed dat met verve.
Jean Marie Leblanc, de Tourdirecteur in die dagen, werd wel eens gek van dat enthousiaste Nederlandse wielerploegje dat in alles anders wilde zijn en zocht naar eigen wegen om zich te onderscheiden. Ik zie nog hoe andere ploegleiders als Peter Post zich vermaakten met het in hun ogen amateuristische beleid van het duo Ad Bos en Cees Priem. “Zeeuwse boertjes”, lachte Post als hij na afloop van een Touretappe de bezwete TVM-coureurs zag verdwijnen in de dubbeldekker, waarmee een bekend Brabants sekshuis zich verplaatste in de Tour. Het begin van de nu niet meer weg te denken teambussen.
Gelachen werd er ook om de bordeauxrode Pontiac-Van waarmee Arjan Bos klanten van TVM de koers van binnenuit liet zien. Tegenwoordig is voor Tourorganisator ASO relatiemarketing een miljoenenbusiness. En als op de tweede rustdag in de Tour vanuit Zeeland de verse mosselen werden aangevoerd voor de TVM-Mosselparty dan bleef je niet weg. Nog steeds is de Mosselparty in de Tour een begrip, de laatste jaren georganiseerd door de teams waar Patrick Lefevere de leiding had.
Voor TVM-verzekeringen als business-to-business sponsor was het beleid vrij simpel. Als niche-verzekeraar opereerde men in een markt met grote internationale spelers. Sportsponsoring leverde een ‘clubgevoel’ op en aan het eind van het jaar werd de balans opgemaakt door eenvoudig naar winst en omzet te kijken. Geen ingewikkelde spreadsheets vol zinloze berekeningen, maar de groei van het bedrijf centraal zetten.
