Het zijn voor de sport bizarre tijden. Evenement na evenement wordt afgelast of uitgesteld. Het is daarom opmerkelijk dat de voetbalwereld zich zowel nationaal als internationaal als een wereldvreemde burger blijft gedragen. Je hoort en leest internationaal eigenlijk nergens: ‘we stoppen ermee, we kijken uit naar volgend seizoen. Er zijn nu belangrijkere zaken in de wereld.’ Op België en Nederland na, daar worden wél beslissingen genomen.
De paniek is nog het grootst in landen als Engeland, Duitsland, Frankrijk en Italië die hun tv-inkomsten zien opdrogen en waar gelijk de bodem van de kas in zicht komt. Het is een grappige metafoor: clubs uit de meest vooraanstaande voetballanden laten geen moment onbenut om de wereld deelgenoot te maken van hun succes. Hoe rijk ze zijn, hoe goed hun beleid is, hoe hoog hun omzet is en hoe goed ze het toch voor elkaar hebben. Een voorbeeld voor de rest van de wereld. Ze pronken met hoge salarissen, de hoogste begroting, de nieuwste modellen auto’s en vervoer in privévliegtuigen en nippend aan de champagne in de bestuurskamers. Nee, de clubbestuurders hebben het allemaal prima voor elkaar. Maar iedere ondernemer weet: omzet is nog geen winst!
En dan komt het coronavirus roet in het eten gooien. Want nu is het enige dat de clubs roepen: we moeten de competitie uitspelen, want anders komen de tv-gelden in gevaar en daarmee het voortbestaan van de club. Maar ze voerden toch allemaal zo’n goed en doorwrocht beleid waar niets op af te dingen viel? Een voorbeeld voor de wereld toch? Niet is minder waar, het kaartenhuis stort met een enorme vaart in elkaar.
Zoals gebruikelijk wordt de druk richting de UEFA opgevoerd om vooral alle mogelijkheden open te houden om de competities af te maken. De UEFA volgt gedwee en papegaait de internationale topclubs na. De Europese voetbalbond dreigt zelfs landen die wél visie hebben en een eigen beleid voeren daarvoor te straffen. De omgekeerde wereld.
Juist waar in deze crisistijd door de regeringen van alle landen om steun en solidariteit richting elkaar wordt gevraagd, gaan de topclubs en competities hun eigen gang en telt maar één ding; ikke, ikke ikke. Niets geen solidariteit onderling, niets geen plan om elkaar door de crisis te helpen. Nee, louter eigen belang en eigen gewin.
In Nederland hebben KNVB en ECV ook nog geen concreet plan gepresenteerd. Tot irritatie van de clubs, want juist van een bond mag verwacht worden dat er planvorming plaatsvindt.
Daarom is het niet verwonderlijk dat de kikkers uit de kruiwagen springen en clubs hun eigen visie ontwikkelen. Ajax voorop, gevolgd door PSV en AZ. Onder de huidige omstandigheden heeft het geen pas om de competitie uit te spelen terwijl er nog dagelijks mensen overlijden en deskundigen verwachten dat de beperkende maatregelen nog maanden gaan duren.
Feyenoord dringt vooral aan op solidariteit om de bedrijfstak overeind te houden en is bereid daar offers voor te maken, ook in financiële zin.
Daarom is het belangrijk dat de clubs in de Eredivisie samen een plan ontwikkelen dat recht doet aan ieders positie en uitgaande van onderlinge solidariteit en steun om deze lastige periode door te komen en vooruit te kunnen blikken naar de toekomst.
Hoe dan? Bijgaand een voorzet hoe solidariteit tot stand kan komen:
Er moeten daarnaast ook nog een aantal aanvullende maatregelen plaatsvinden.
Op deze manier wordt recht gedaan aan ieders positie in de voetbalpiramide en kun je echt van solidariteit spreken. Alleen op deze manier kun je de coronacrisis doorkomen en overleven!
Headerfoto: kivnl / Shutterstock.com